(CNN) – اگر حس بویایی خود را از دست بدهید ، طعم و مزه چطور خواهد بود؟
این سوالی است که امسال به طرز شگفت انگیزی رایج شده است.
آنوسمیا – یا “کوری بو” – بیماری است که تصور می شود حدود 5٪ از مردم را تحت تأثیر قرار می دهد.
اما با از دست دادن بو و / یا چشیدن دو مورد از علائم شناخته شده Covid-19 ، این بیماری که قبلاً کمتر شناخته شده بود ، مورد توجه جهانی قرار گرفته است.
نه تنها افراد قادر به بویایی و چشایی در هنگام ابتلا به ویروس نبوده اند ، بلکه بسیاری از افراد از دست دادن طولانی مدت این حواس را گزارش می کنند ، به این معنی که حتی در حالی که از علائم دیگر بهبود می یابند ، جهان آنها بدون عطر و طعم ادامه دارد.
بنابراین چه اتفاقی می افتد که ناگهان حس بویایی و چشایی خود را از دست می دهید؟
جوک (تلفظ Yok-e) نویسنده کتاب آشپزی هلندی از آنوسمی رنج می برد – عدم توانایی در بوییدن. وی در چهار سالگی حس بویایی خود را از دست داد – احتمالاً ترکیبی از سرماخوردگی شدید و برداشتن لوزه ها بود.
و اگرچه زبان او درک مزه خود را حفظ کرده است ، اما کمبود بو به این معنی است که او فقط می تواند پنج طعم اساسی – شیرین ، شور ، تلخ ، ترش ، امامی – و همچنین چربی را مبهم تشخیص دهد. پزشکان می گویند او حدود 94٪ درک مزه خود را از دست داده است.
با وجود این ، او پنج کتاب آشپزی نوشته است. بنابراین چگونه فردی بدون حس بویایی غذا را تجربه می کند؟ برای بون ، این کار عمدتا با مغز او انجام می شود – با استفاده از یک عصب صورت.
عصب خود را نگه دارید
با شروع از گوش و منشعب شدن در سه رشته به سمت چشم ، بینی و فک ، عصب سه قلو مسئول درک حسی در صورت است. این برای محافظت از ما در برابر خطر است – به عنوان مثال ، دود و آمونیاک تحریک می شود. اما برخی از مواد غذایی خاص نیز می توانند باعث ایجاد آن شوند.
“شما می دانید وقتی یکباره بیش از حد واسابی می خورید؟” می گوید بون. “من از این عصب بسیار استفاده می کنم تا غذای خود را بچشم ، با آن بازی می کنم. همچنین می توانم از این طریق زنجبیل ، نعناع ، خردل و فلفل را احساس کنم. فلفل و زنجبیل گرم و سوزن سوزن شدن است ، در حالی که نعناع و ترب کوهی احساس سرما ایجاد می کنند. ”
ظاهر غذا نیز بسیار مهم است. او می گوید: “رنگ بسیار مهم است”. “من غذای سفید را دوست ندارم زیرا برای من سفید هیچ عطر و طعمی ندارد. بافت و صدای غذا نیز نقش مهمی دارد. یک گردو صدایی متفاوت از فندق می دهد.
صدای فندق
“این مربوط به مقدار چربی است – یک فندق یک ترک سخت ، یک گردو بیشتر یک صدای نرم نرم می کند. وقتی گوش می دهید ، تفاوت بین هویج و سیب را نیز می شنوید.”
علی رغم شرایطش ، بون همیشه دوست داشت آشپزی کند. او می گوید: “غذا در دوران کودکی من بسیار مهم بود.” “مادرم از زمستان گرسنگی هلند جان سالم به در برد [a famine from 1944-1945] بنابراین همه چیز حول غذا می چرخید.
“حتی اگر نمی توانستم چیزی را بچشم ، می خواستم شركت كنم. از زمان دانشجویی شروع به آزمایش كردم و شروع به نوشتن دستور العمل هایم کردم.”
تعجبی ندارد که او غذاهایی را که از ادویه یا طعم دهنده قوی استفاده می کنند ترجیح می دهد. غذاهای مکزیکی و هندی از غذاهای مورد علاقه وی است. او می گوید: “من واقعاً لایه های ادویه ای را که در ظروف خود استفاده می کنند و انواع مختلف فلفل را دوست دارم.”
“من غذاهای اسکاندیناوی را دوست دارم که در آنها از پیاز ، رازیانه ، خردل ، چغندر و ترب استفاده می شود.”
زندگی با آنوسمیا
Jung Boon’s satay burger (به دستور العمل زیر مراجعه کنید)
با احترام از ساسکیا لیلیولد
در خارج از آشپزخانه ، آنوسمی می تواند به همان اندازه ناراحت کننده باشد و بر اعتماد به نفس مبتلایان تأثیر بگذارد.
بون می گوید: “من همیشه می ترسم که بوی بد دهم.” “و من مجبور شدم روش های دیگری برای قضاوت در مورد افرادی که ملاقات می کنم ، ارائه دهم ، زیرا شما به طور معمول از بو استفاده می کنید تا تعیین کنید (در یک ثانیه ثانیه) مردم را دوست دارید یا نه.”
او پیامهای زیادی از همنوعان مبتلا به این بیماری دریافت می کند. او می گوید: “گاهی اوقات آنها خودکشی می کنند”. “آنها به من می گویند دیگر هیچ چیز درست نیست.
“وقتی توانایی بویایی خود را از دست می دهید از دنیا بیگانه می شوید. ناگهان دنیا همانطور که می دانید دیگر منطقی نیست زیرا دیگر نمی توانید آن را درک کنید.”
با این حال ، کسانی که هیچ تجربه ای از این بیماری ندارند ، تمایل دارند او را “خوش شانس” بنامند – زیرا او دیگر نمی تواند بوی خوش ، بوی مطبوعی را نداشته باشد.
او می گوید: “یا آنها سعی می کنند با گفتن اینکه ناشنوایی یا نابینایی بدتر است ، من را آرام کنند.”
“اما این نبرد حواس نیست. ما به دلایلی پنج مورد از آنها را داریم. و اگر بویایی ندارید ، چشایی را نیز از دست می دهید ، بنابراین در واقع دو تا از آنها را از دست می دهید.”
احساس سوزن سوزن شدن
بون برای کمک به افراد مبتلا به رنج خود ، از سال 2010 شروع به جمع آوری دستور العمل هایش کرد.
او می گوید: “به نظر می رسید که روشی برای پخت و پز من وجود دارد که عمدتا از رنگ ، بافت ، دما ، صدا و ادویه جات که می توانید حس کنید – سوزن سوزن شدن است.”
غذاهای من بسیار طعم دار هستند. “این مجموعه اولین کتاب آشپزی وی شد. او اکنون پنج کتاب نوشته است.
یک ماده اصلی وجود دارد که بون بیشتر از همه دوست دارد و این به خاطر نام خانوادگی او نیست (“boon” هلندی است برای لوبیا).
او می گوید: “من لوبیا را دوست دارم!” “آنها در داخل خامه ای هستند و تنوع زیادی دارند. لوبیای قهوه ای با بیکن ، پیاز ، پیکالیلی و مقداری سیب زمینی آب پز. اگر آن غذا را برای من سرو کنید ، خوشحالم.”
وقتی نوبت به نوشیدنی می رسد ، فکر می کنید الکل برای افراد مبتلا به آنوسمیا ایده آل است – نه تنها شما می توانید آن را در دهان و گلو احساس کنید ، بلکه بر کل بدن تأثیر می گذارد. و اگرچه بون شخصاً زیاد مشروب نمی خورد – “خوشبختانه من نمی توانم به خوبی از پس الكل برآیم ، در غیر این صورت همه وقت می نوشم” – یك چیز در مورد شامپاین دوست دارد.
“شامپاین به دلیل وجود حباب مورد علاقه من است – به خصوص یک صورتی به دلیل اینکه زیبا به نظر می رسد.” آب گازدار به دلیل وجود حباب ، مورد علاقه دیگر است.
چه چیزی برای خوردن نیست
بعضی چیزها هست که او نمی خورد. او می گوید: “غذا احساس است ، بنابراین من عضو و پودینگ سیاه را دوست ندارم – زیرا من یک بار پرستار شدم”. “من گوشت کمی می خورم – وقتی می بینم که حیوانات را حمل می کنند ناراحت می شوم.” Slimy یکی دیگر از نه ها است. “حلزون ها – اهرم! یا بامیه وقتی درست پخته نشده باشد.”
پیام بون برای کسانی که حس بویایی خود را از دست داده اند: بر تحریک عصب سه قلو تمرکز کنید و با مغز و عقل خود مزه مزه کنید. غذای خود را بپزید ، بنابراین می توانید در مورد آنچه در آن است تصمیم بگیرید.
و از همه مهمتر ، در اسرع وقت یک آشکارساز دود ، کپسول آتش نشانی و پتو آتش بخرید.
وی اذعان می کند: “توانایی بوییدن ناخوشایند است.” “اگر می دانید چگونه می توانید زندگی دلپذیری داشته باشید.”
یک دستور تحریک کننده
برگر ساتای گیاهی با سس مایونز بادام زمینی ، آکار و سرو آنت از De Vega Optie (گزینه گیاهخواری) نوشته جوک بون
چهار می کند
عناصر
برای همبرگر:
لوبیای کلیه 75 گرم (2.6 اونس) پخته شده ، آبکش شده
1 پیاز ، برش خورده
1 حبه سیر ، پوست کنده
150 گرم 5،30 اونس بادام زمینی نمک
بلغور جو دوسر 15 گرم و 50 اونس
1 تخم مرغ
½ قاشق غذاخوری سامبل بادجک
¼ قاشق چایخوری پودر چیلی
1 قاشق چایخوری زیره زمینی
1 قاشق چایخوری دانه های گشنیز آسیاب شده
½ قاشق چایخوری پودر پنج ادویه
½ قاشق چایخوری پودر زنجبیل
روغن برای سرخ کردن
برای سس مایونز بادام زمینی:
2 قاشق غذاخوری سس مایونز
1 قاشق غذاخوری کره بادام زمینی (ترد یا صاف)
½ قاشق غذاخوری سامبل بادجک
½ قاشق غذاخوری سس سویا شیرین
1 قاشق غذاخوری آب لیمو
1 قاشق چایخوری سس گوجه فرنگی
1 خیار
برای تزئین:
2 قاشق غذاخوری seroendeng
4 قاشق غذاخوری هکتار ، آبکش شده
1 کیسه کروپوک
4 نان نرم
دستورالعمل ها
اگر از کنسرو لوبیا کلیوی استفاده می کنید ، آنها را درون صافی بریزید ، زیر آب بشویید و خوب آبکش کنید. پیاز ، سیر ، بادام زمینی ، لوبیا ، بلغور جو دوسر ، تخم مرغ ، سمبل و همه ادویه ها را در دستگاه غذاساز بریزید و آنقدر هم بزنید تا خمیر یکدستی داشته باشید.
از این مخلوط چهار همبرگر تشکیل دهید. بگذارید به مدت 15-30 دقیقه در یخچال قرار بگیرد.
3 قاشق غذاخوری روغن را در ماهیتابه داغ کرده و برگرها را از دو طرف به مدت 8-10 دقیقه بپزید.
برای سس مایونز بادام زمینی ، همه مواد را با هم هم بزنید.
خیار را به برش های نازک برش دهید. نانها را باز کرده و آنها را به مدت کوتاه (2-3 دقیقه) در یک ظرف گریل خشک نان تست کنید. نیمه پایینی یک نان را با سس مایونز بادام زمینی پهن کرده و مقداری برش خیار را روی آن قرار دهید.
همبرگر ساتای را روی برش های خیار قرار دهید و یک قاشق مایو بادام زمینی را روی برگر قرار دهید. با ½ قاشق غذاخوری سروآننگ بپاشید.
آن را با یک قاشق غذاخوری آکار تخلیه شده بریزید و سپس نیمه بالایی نان را روی آن قرار دهید.
همبرگر را در بشقاب با مقداری آکار اضافی و کروپوک در کنار آن سرو کنید.
